Yaşarken kendinizi sorguladığınız olur mu hiç? Benim olur. Bazen yaptığım yanlışları görürüm ve bundan utanırım, tavsiye ederim kendi kendinize karşı olan dürüstlüğünüz artıyor. Zaten kişinin en kötü yalanı kendine söylediği yalandır, bu yüzden en başta kendimize karşı dürüst olalım, sonra gerisi gelir.

Herşey karşılıklı demiştim, aslıda değil ama o şekilde yaşıyoruz, malesef. Aşk karşılıklı olur mu hiç? Olmaz. Sevgi karşılıklı olur mu? – Beni seviyorsan ben de seni seviyorum. Bu bir palavra, sevmenin ne demek olduğu konusunda en ufak bir fikri olmayan zavallıların söyleyebileceği bir cümle. (Yandaki çocukları sevmemenin imkanı var mı, halbuki onların sizden haberi bile yok.)

Yazık ki hayatımızdaki çoğu olayda bu durumla karşılaşıyoruz. İnsanlar özgürleşmekten bu kadar korkar mı?

Birçok fotoğraf sitesine üyeliğim var, bir süre sonra hepsinde aynı durumu yaşadım ve hepsinden soğudum. Birilerinin öğrenmesi için onbeş dakikanızı ayırıp bir eleştiri yapıyorsunuz, karşılığı hemen dönüyor. Size birileri yazıyor hemen karşılık bekliyorlar, sevmiyorum. Bu yüzden de eskisi kadar aktif değilim. Yine sırf bu yüzden burada, bu blogda bağlantılar kısmı yok. Şimdi de Blog Ödüllerinde aynı durum yaşanıyor gibi, hiç gerek yok, biraz rahat bırakın, zorlamayın. Hayatınızı biraz verme üzerine kurun. İnanın vermek, almaktan çok daha keyifli, tabiki karşılıksız.

Yaşadığınız her anı sırf keyif aldığınız için, ne kimseden ne de başka bir mevkiden karşılık beklemeden yaşamak özgürlüğün diğer bir açılımı bana göre. O yüzden özgür insanlar karşılık beklemeden verir, zaten buna ihtiyacı yoktur, çünkü her türlü ihtiyaç insanı köleleştirir.

Ufak bir not; yazdıklarımı yanlış anlayarak profesyonel iş yaşamına adapte etmemeniz kendi yararınızadır.