Kendimce uzun sayılabilecek bir süredir adam gibi fotoğraf üretemiyorum. “Bari içimdekileri fotoğraf yerine metin şeklinde dışavurum yapayım.” diye düşündüğümde bu yazı ortaya çıktı. Konu; daha önce açılan ama üzerinde uzun ve derinlemesine bir konuşma/düşünce yapmadığım birşeydi. Şimdi, burada çağrışımlı düşünme şeklinde birşeyler karalayabilirim.
Fotoğrafı sanat olarak tanımlamadığımı, teknolojinin bize sunduğu nimetlerden biri olduğunu, yani kısaca; sadece bir teknikten ibaret olduğunu çeşitli kereler dile getirdim. Bu elbetteki fotoğraf tekniğini kullanarak sanat yapamayacağınız/yapmayacağınız anlamına gelmiyor.
Fotoğraf alanındaki teknolojik gelişmeler herşeyi değiştiriyor. Geçmişte var olan ve “an’ı yakalamak” olarak adlandırılan fotoğrafçılık şimdi hiç te o şekilde anılmıyor. Belki geçmişte an’ı yakalamak gerçekten değerliydi (bu değer nasıl tespit ediliyorsa) fakat şimdi teknolojik gelişmelerin bize sunduğu imkanlarla saniyede 10 kare çekebilen ve bu çekimi dakikalarca sürdürebilen DSLR gövdeler mevcut. Bu makineler parası olanın çok rahat ulaşabileceği uzaklıkta duruyor. Yani kısacası parası olan an’ı yakalıyor. Böyle yakalanmış bir an’ın değeri ne kadar acaba?
Geçenlerde okuduğum bir haberde fotoğrafın netlik mesafesini fotoğrafı çektikten sonra ayarlayabilen bir teknolojiden bahsediliyordu. Bu teknolojiyi geliştiren Lytro firması bunun bir devrim olduğunu iddia ediyor, belki de öyle. 3D televizyonların elektronik marketlerde artık sıradan ürünler olması ve 3D fotoğraf teknolojisindeki gelişmeler de dikkat çekici. Bunun yanında hologram teknolojisinin ve ileride bu yönde meydana gelecek hızlı atılımların tüm görsel materyal kullanan sektörlere hakim olacağını düşünüyorum.
Tüm bu teknolojik gelişmeler, ilerlemeler fotoğrafın anlamını kaybetmesine ve teknik olarak farklılaşmasına neden oluyor/olacak. Fotoğraf tekniğini kullanarak sanat eseri üretme çabasında olanlar için durum biraz daha farklı. Çünkü onlar için fotoğraf bir araç, asıl ürüne ulaşmak için kullandıkları bir teknik. Bu tekniğin gelişmesi veya değişmesi onlar için çok fazla anlam ifade etmiyor, işlerine yarayan kısmı ile ilgilenip onunla sanat eseri üretmeye devam edebilirler. Onların ilgisi son aşamada ortaya çıkan ürüne odaklanmış durumda. Bunun dışında kalanlar ve fotoğrafı başlı başına bir sanat olarak görenler için durum pek parlak değil. Belki de gelecekte onlar şimdiki ebru sanatı ya da hat sanatı ile ilgilenenlerin konumunda bulacaklar kendilerini. Fazla üzülmeyin, tüm bunlar hemen değil 40, belki 50 yıl içerisinde olacak.
Gelecekteki fotoğraflar sadece screen capture işleminden ibaret olabilir. Herhangi bir 3D video içerisine girerek kameramızı istediğimiz yere ve zamana yerleştirerek oranın görüntüsünü alabiliriz. Işık bilgisi kaydeden sensörlerimiz karanlıktaki detayları bile tam olarak kaydedebilecek şekilde evrimleşebilir. Haberciler için daha kötüsü de olabilir; habere fotoğrafçı göndermek yerine üç beş adet üstün teknoloji böcek gönderilir. Olay her açıdan 360° panoramik olarak hareketli görüntü şeklinde kaydedilir. Sonra istenilen görüntüden istenilen zamana ve detaya ait görüntü çıkartılıp alınır. Herhangi birşeyi kaçırma riski yok.
Fotoğraf ve fotoğrafçılık şu sıralar altın çağını yaşıyor, biz de bundan pahalı ve karmaşık oyuncaklarımız vasıtasıyla nasibimizi alıyoruz. Beki de bunu fotoğrafı çekilmeyen herhangi bir nesne, herhangi bir kişi, herhangi bir manzara kalmayana dek sürdüreceğiz, ta ki fotoğraf ölene kadar. Evet fotoğraf ölecek, anlamını yitirecek ama dünya savaşından önce mi yoksa sonra mı olduğunu söylemek şimdilik zor. Fazla karamsar mı oldu? Yok hayır, benimki sadece mantıklı bir önsezi..
benim düşüncem ise evet anın görüntüsünü fotoğrafını en iyi makina yakalar bu doğru ama o anı yaratan doğa olayını yada o anı en iyi insan yakalar olay şu sözdeki gibi en iyi romanı en iyi daktilo yazsaydı. en iyi fotoğrafıda en iyi makine çekerdi demi bence yaratıcılık herkesın içinde eşit değildir
Fotoğrafçılık hiç bir zaman bitmez lenslerin verdiği kaliteyi hiçbir cep telefonu veremeyecek isterse 50 yıl geçsin isterse 1 asır iyi bir fotoğraf için body ve lens mecburdur gerisi hikaye sadece oyuncak olur….
Şu sıralar Google Glass gündemde, belki 50 yıl sonra kontak lensler haline gelecek bu tür makineler ama önemli olan Süleyman Bey’in de söylediği gibi araçların deviniminden ziyade İnsanoğulunun sanat anlayışı ve algısı. Gördüğümüzü başkalarına göstermek istediğimiz sürece Fotoğrafçılık var olacak.
Seçimleriniz gayet yerinde bokeh ve düşük alan derinliği için ek olarak 50mm f/1.8 alırsanız çok işinize yarar
fotoğfafçılık zaten bitmiş durumda. ne zaman ki dijital fotoğraf denen şey çıktı ve insanlar fotoğraf makinesi karşısında şaşırmayı bıraktı. hatta, fotoğrafının çekilmesinden hoşlanmaz hale geldi, işte o zaman fotoğraf bitti. şimdi altın çağını falan yaşadığı yok. bitti. sadece fotoğrafa yönelik bir ilgi var.
Merhaba ismim Ramil ben sizi Azerbaycandan ariyorum Su anda yazdiqim mektubu Fatihyilmaz adli bir kisiye yazdim ve bana cevab yazdi ki bu sorulari sisinle bolusum bir konuda yardimci olmanizi isterdim Bizim ailemiz Dede-babadan tam-tamina 80 yildir ki fotorafla mesqul oluruq su anda da ben de fotorafciliqla mesqul oluram Ben Nikon D 90 model bir makina kullaniyorum amma calisiram ki kendime Canon 5d mark 2 tipli bir makina alim, birde ozum icin resim fuari acmaq istiyorum ben nasil resimler ceksem iyi olar sizin fikrinizi sormaq istedim ve sizinde resimlerinize bakdim ve cok beyendim ben en cok tabiyyat tipli manzaralar cekerem bana yardimci olsaniz sevinirim onceden tesekur ederim
Size nasıl yardımcı olabileceğimi kavrayamadım.. Buradaki yazıları okursanız https://www.hakkiceylan.com/kategori/fotografcilik sanırım yeterince yardım almış olacaksınız.
Bence ölmeyecek.
Tıpkı mağara duvarlarından beri tüm teknolojik gelişmelerle şekilden şekilde değişmesine rağmen resim sanatının ölmemesi gibi. Bir zamanlar kök boya ve bitki özleri ile minerallerle yapılan sanatı destekleyenler, ilerde para edeceğini düşündükleri genç ressamların eserlerini satın alıp hediye ettikleri pahalı boyalarla desteklermiş. Bu sayede yüzyıllarca dayanan tabloları halen görebiliyoruz.
Fotoğrafçılık icat olduğunda tüm ressamları saran korku gibi bu.
Artık isteyen natürmort bir tablo yapmak yerine, fotoğraf ile çalışabilirdi. Portre ressamlığının anlamı kalmış mıydı? Dünyanın en iyi portre sanatçısı hatta hiper realist eserler verenler bile fotoğrafla mücadele edemeyecekti.
Ancak olay öyle olmadı. Sanat sanat olarak kaldı. 7 sanata yeniden malzemeler teknikler ve teknolojiler geldi.
Şimdi ressamlar kök boyalarla değil Wacom tabletlerle çiziyorlar. Animasyon çizgi roman hikaye kitabı ve iPad / iPhone ile birlikte kullanıcılar özellikle çocuklar için arabirimler, etkileşimli uygulamalar.
Bunları çizerken kullandıkları aletlerde boyanın zerresi yok. Elektronik bir cihaz temas ediyor. Yine de insanlar bu eserleri çok değerli buluyor.
Kamera ile çekilmiş bir filmden, bir fotoğraf karesi almak hep mümkündü.
Ama habercilik fotoğraf tarafında hiç ölmedi. Neden? Çünkü fotoğraf esere bakana “Şunu gör” der. Kadraj, ışığın gelişi, bir hikayedeki bir şeyleri öne çıkarır. Videodan bir şeyler almak bunu karşılamaz. 360 derecelik bir görüntüden isteneni almak bile yine fotoğrafçılık sanatıdır. Neyi neden alacağına karar vermek ve estetik duygusu ile hareket etmek gerekir. Büyük bir sahnede kullanılan teknik 3d, 2d veya holografik olsa da sanatı oluşturan fotoğrafçının algısıdır.
Uzun zamandır fotoğraf konusunda bu kaygıyı hissettiğini görüyorum. Eline mükemmel bir fotoğraf makinesi alan ve otomatik çekimde çekim yapan sanatçı olur mu? Senin yaptığın iş gerçekten sanat mı, yoksa bir makineyi yöneten operatör olmak mı?
Uzun zamandır fotoğraflarının hayranı olarak söyleyebilirim. Sanat.
Çünkü sen fotoğraf makinenle baktığın için o insanların güzel yüzleri ortaya çıkıyor. Orada bir robot veya başka bir fotoğrafçı olsa aynı yüzleri göremeyeceğiz. Örneğin Okan Bayülgen’in fotoğrafçılığında olduğu gibi herkes olduğundan katlarca çirkinleşecek. Çünkü o böyle algılıyor dünyayı ve sahip olduğu lenslerle aynı algıyı oluşturana dek uğraşıyor.
Sen, sen oldukça ve fotoğraf çektikçe ve sadece orada olduğun için evreni bükeceksin. Sen Fotoğraf çekerken, dünya değişmiş olacak başka hiç kimsenin göremeyeceği ve gösteremeyeceği bir dünyayı yakalayacaksın.
Bu nedenle fotoğrafçılık asla ölmeyecek…
Fotoğraf ölecek, orasını anladım. Dünya savaşı mı? Dünya savaşı hem illa ki olacak ve herşey için olduğu gibi fotoğraf için de bir milat olacak diyorsun. Gerçekçi olabilir ama çok karamsar olmuş Hakkı..
“Belki de gelecekte onlar şimdiki ebru sanatı ya da hat sanatı ile ilgilenenlerin konumunda bulacaklar kendilerini” ve kendilerini “karanlık oda”larda bulacaklar… tıpkı şimdi ebru teknesi başına geçenler gibi :)))
Elbette bunun kötü olduğunu söylemiyorum; ama popüler bir uğraş olmaktan çıkacak..